SCOTLAND

Er zijn zo van die bestemmingen waar men eigenlijk wel graag heen zou gaan maar het komt er maar niet van. Schotland was zo een van die bestemmingen. Maar dit keer is het raak. We vertrekken vroeg met VTB en British Airways naar Glasgow via Heathrow, daar zijn strenge nieuwe veiligheidsmaatregelen van kracht en voor het eerst meet ik mijn handbagage met een schuifmaat. Er moet wat gelopen worden in Heathrow, het is daar de gewone hectische boel maar we landen op tijd in Glasgow, de chauffeur van onze tourbus, Allan, staat ons op te wachten en we rijden Glasgow in voor ons eerste bezoek aan de kathedraal. Diverse gedenkstenen aan de oorlog in de krim en veldslagen in India herinneren aan het intense militaire verleden van Schotland.
Er zijn 21 deelnemers in de groep en de oudste is 83 jaar, en die zorgt al meteen voor sensatie door na het bezoek aan de kathedraal verloren te lopen. We moeten ze ophalen in het politiekantoor.
Ons eerste hotel is in het dorpje Rhu aan de boorden van een Loch. Mooi gelegen met een antiek kerkje en ditto begraafplaats in de omgeving.

Dag twee.

We rijden naar Perth voor een bezoek aan Scone Palace, bewoond door een authentieke graaf, de Earl of Mansfield. Het weer is schots, het regent. Maar ja, we zitten binnen voor het bezoek aan het interieur, prachtig uiteraard. En zoals zovele plaatsen in Schotland ademt ook hier alles het roemruchte verleden uit. Hier werden, op de heuvel waarop nu de kapel staat, de schotse koningen gekroond op de Stone of Destiny maar dat is een kopie. Het origineel is in Edinburgh Castle.
Speciale attraktie zijn de typische highland cows met hun geweldige vacht en horens lijken ze meer op wilde buffels dan tamme koeien.
Lunchen doen we in een pittig dorpje, Pitlochry waar aan de rivier, zalmladders gebouwd werden. We bezoeken ze in de regen.
En dan staat er nog een kasteel op het menu, Blair Castle, (niks te maken met die meneer in Downing Street 10) waar de eigenaar de duke of Atholl nog steeds het recht heeft om een prive leger te onderhouden, de Atholl Highlanders. De inboedel bevat allicht een fortuin aan antiquiteiten (alleen al om dat te bewaken kun je een leger gebruiken).
Ons hotel is in Dufftown en ligt aan het bekende Loch Ness. Nessie zelf geeft niet thuis.

Dag drie.

We trekken de highlands in. Het weer draait als een tol: zonnig, bewolkt, regen gaande van miezerig tot fikse bui en dan weer zonnig. Maar het panaroma maakt veel goed, het veranderd van kleurrijk en verrassend verscheiden onder het zonlicht tot woest en dreigend onder een bewolkte hemel.
Alle reisgidsen spreken over de warme Golfstroom die langs de Schotse kust komt, en die zorgt ervoor dat in Inverewe Gardens subtropische planten gedijen. Jammer genoeg zorgt die golfstroom niet voor mooi weer want we bezoeken die tuin in een serieuze regenvlaag.
Na de lunch daar, rijden we verder door de highlands naar het dorpje Ullapool, een schilderachtig vissersdorp aan het eind van Loch Broom met wit geschilderde huisjes. Op de terugweg nog een stop voor het bezoek aan een waterval en dan terug naar ons hotel voor het avondmaal en een goeie pint "bitter".

Dag vier.

Een dag vol geschiedenis. Eerst bezoeken we Urquehart Castle aan het Loch Ness, een machtig fort dat werd opgeblazen opdat het niet in handen van de (toenmalige) vijand zou vallen. Dan rijden we door Inverness voor een korte impressie en dan naar het slagveld van Culloden Moor waar de laatste veldslag tussen Schotland en Engeland werd uitgevochten. De plaats is sinds 1746 amper veranderd. Monumenten wijzen op de massa graven waar de Schotten begraven werden. Er is zelfs nog een klein huisje waar de engelse gewonden werden verzorgd, de schotse gewonden werden allemaal afgemaakt.
Van daar gaat het naar Cawdor Castle met de omliggende tuin, en die kunnen we nu wel eens met goed weer bekijken.
Dan bezoeken we Fort George, het fort dat tengevolge van de slag bij Culloden gebouwd werd om de schotten in toom te houden, maar waar sindsdien geen schot gelost werd. Het is een enorm ding dat nog steeds dienst doet als kazerne met een museum van beroemde schotse regimenten.
En vandaar gaat het naar Aviemore naar ons hotel voor vandaag. Daar is een schotse trouwpartij aan de gang en zien we ook onze eerste "piper".

Dag vijf.

Slecht geslapen. Onze kamer lag vlak boven de bar en die was open tot 24:00. Yuk! We beginnen de dag een beetje nukkig, even nukkig als het weer is. We gaan naar Elgin waar we een 13e eeuwse kathedraal ruine bezoeken. Indrukwekkend door zijn omvang maar of het nu een speciale trip waard is….in ieder geval zijn de volgende bezoeken iets interessanter. Eerst gaan we naar de "Speyside Cooperage" een tonnenmakerij in Graigellachie en dan naar de "Glenfiddich Distillery". Het manna voor een malt whisky liefhebber. Proeven en een uitgelezen malt whiskey kopen is vanzelfsprekend.
En dan staat er nog een bezoek aan "Leith Hall" geprogrammeerd, een mooie mansion dat bewoond werd door de laatste gravin van Leith tot 1937 en dan werd over gelaten aan de National trust for Scotland. Eigenlijk is het al gesloten, maar de groep wordt toch nog ontvangen en rondgeleid door een paar dames die model konden staan voor personnages uit een roman van Agatha Christie. Het giet water en een bezoek aan de tuinen wordt wijselijk afgeblazen.

Dag 6.

We gaan de highlands verlaten vandaag, we gaan uiteindelijk naar Edinburgh, maar we doen dat via een mooie route. Eerst bezoeken we het Monument van de commandos met in de achtergrond Ben Nevis, de hoogste berg van Groot Brittanie, 1343m. Deze eenheid werd opgericht tijdens WWII en zij werden hier opgeleid. Daarna rijden we door de vallei van Glencoe, berucht door de moordpartij van de Campbells op de MacDonalds in 1692, maar een prachtige vallei en om het plaatje te vervolledigen zelfs met een piper op de parking. Dan de lowlands in, met een bezoek aan Stirling Castle, hoog op een berg, boven Stirling met een geweldig uitzicht over het stadje en de omgeving.
Herinneringen aan het verleden alom met standbeelden van Robert de Bruce die de Engelsen versloeg en koning van Schotland werd en de "Argyle and Sutherland Higlanders" die in de Boerwars in Zuid Afrika vielen. Het verleden wordt trouwens heel levend gehouden door personages die in klederdracht sappige verhalen vertellen.
En dan naar Culross, stadje dat in de 16e eeuw grote bloei kende en dat door de National Trust for Scotland van het verval gered werd. Pittige straatjes met mooie huisjes.

Dag 7.

Edinburgh. Een pracht van een stad. En we bezoeken ze met zon. Eerst Edinburgh Castle gelegen hoog op Castle Rock, is indrukwekkend van waar je het ook ziet, het domineert de stad en het bevat de kroonjuwelen van Schotland en de mytische Stone of Destiny waarop de Schotse koningen gekroond werden. Er is de wapenzaal, waar de sleutel ligt die aan de koningin wordt aangeboden als ze naar Edingburgh komt, en je krijgt te zien hoe krijgsgevangenen in de ondergrondse kerkers werden opgesloten.
De esplanade voor het kasteel is het toneel ieder jaar van de bekende Taptoe. De stellingen van de tribunes staan er nog. Er is de Royal Mile, een lange straat, die Edinburgh Castle verbindt met Holyrood Palace, het paleis waar de koningin verblijft als ze in Edinburgh is, met historische gebouwen en winkeltjes met speciale uithangborden en St Giles Cathedral met mooie glasramen en een kapel gewijd aan de leden van de "Orde van de distel". De meest prestigieuse orde in Schotland.
Holyrood Palace wordt bezocht met de tuinen en dan hebben we tijd om in het nieuwe Edinburgh nog wat rond te lummelen, te winkelen, iets te eten en te genieten van de vele parken en het groen. 's Avonds staat er nog een folkloristische avond op het programma met wat zang, dans (uiteraard) en een proeverij van het even beruchte als beroemde schotse gerecht "haggis" en dat bleek uiteindelijk een brij te zijn van gemalen lamsvlees met haver en veel kruiden. En daarmee werd onze reis naar Schotland afgesloten.
Maar dat we hier terug naar toe komen...dat is zeker!